-
1 nieodmienn|y
adj. 1. książk. (niezmienny) [zwyczaj, reakcja, cecha] invariable, unvarying; [uczucie] constant; [szacunek] abiding- nieodmienne prawa fizyki permanent laws of physics2. Jęz. uninflected, invariable; [przez przypadki] indeclinable- „bordo” jest nieodmiennym przymiotnikiem ‘bordo’ is an uninflected a. invariable adjective- przyimki to nieodmienne części mowy the preposition is an invariable part of speechThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieodmienn|y
См. также в других словарях:
nieodmienny — 1. «o wyrazie: nie mający form fleksyjnych» Nieodmienne części mowy. Spójniki są to wyrazy nieodmienne. 2. «nie ulegający zmianom; niezmienny, stały» Nieodmienna wierność, dobroć. Nieodmienna cecha. Nieodmienne prawa fizyki … Słownik języka polskiego